Dag lieve Puppy Piano!

Overal haalde ik ze vandaan, zelfs uit Amerika. Al jaren uit de handel, maar nu echt niet meer te krijgen. Tijd om afscheid te nemen van Bommels Puppy Piano.

Alle liedjes ken ik uit mijn hoofd. In drie talen: Nederlands, Engels en Spaans. Bommels eerste woordje had zomaar Olá of Azul geweest kunnen zijn, als ze had leren praten. De deuntjes zijn inmiddels zo vertrouwd dat ik ze niet eens meer hoor, als Bommel met haar piano speelt. Lief en leed hebben we met dat ding gedeeld. Het was onze redder in nood. Zes jaar lang. Als niks meer werkte, werkte de piano wel. Het heeft Bommel – en ons – door moeilijke en spannende medische momenten gesleept. Operaties, infusen prikken en slaaponderzoeken, altijd was dit muziekinstrument erbij. De verhalen die het zou kunnen vertellen…

Zelfs bij een bloedtransfusie na een operatie (Bommel had veel bloed verloren) – voor ons enorm spannend vanwege de risico’s – zorgde deze piano ervoor dat alles vlekkeloos verliep. Met haar handje helemaal ingepakt om het infuus te beschermen, pingelde Bommel er vrolijk op los terwijl de zak met bloed bij haar naar binnen druppelde. De kracht van muziek én de magie van deze specifieke piano.

Nieuw = wennen
Lang was Bommel niet in staat afstand van dit ding te doen. Dat merkten we toen we andere piano’s probeerden te introduceren en zij ze allemaal resoluut afwees. Niks haalde het bij deze Puppy versie.
Überhaupt is het lang zo geweest dat Bommel nieuw speelgoed niet accepteerde. Het speeltje-in-kwestie moest dan eerst een paar dagen ergens in haar buurt staan en zelfs dan was het de vraag of er mee gespeeld zou gaan worden. Vaak niet. Maar ook met iets als een drinkbeker kwam het allemaal heel erg nauw. Al jaren heeft Bommel een roze/paarse beker, kocht ik dezelfde beker in het blauw/geel dan werd er niet gedronken. Punt.

Inkoopsysteem
Ik heb mijn inkoopsysteem er inmiddels op aangepast. Is iets een succes? Dan koop ik er meteen 2. Ik heb een voorraadje in Bommels kast met favoriete items, inclusief die drinkbeker. Mijn grootste nachtmerrie is dan ook als dingen uit de handel gaan. Zie maar eens een alternatief te vinden dat door de ballotage komt! De Puppy Piano is al een behoorlijke tijd – lees jaren – uit de handel. Gelukkig zijn Marktplaats en Amazon er, dat helpt een Mantelmama als ik nog wel een tijdje uit de brand, maar nu is het definitief klaar. Het haperende exemplaar dat we nu niet eens meer goed aan of uit krijgen, is de laatste der Mohikanen.

Bommels eenkennigheidsfase wat speelgoed betreft lijkt echter voorbij. De nieuwe piano die ik gekocht heb viel zowaar meteen in de smaak. Maar daar waar zij zover is dat ze iets nieuws direct accepteert, ben ik nu degene die moet wennen en die moeite heeft om afstand te doen van de oude piano. Ik heb hem nog op het aanrecht liggen. Gewoon, voor het geval hij het misschien ineens weer gaat doen…