De nieuwsbrief

Als je kinderen hebt kan het soms fijn zijn om daar het een en ander over te lezen. Een boek, een tijdschrift of een digitale nieuwsbrief. Een blog…! Je leest ervaringen, krijgt tips en vindt wellicht antwoord op vragen die je hebt. Tijdens mijn zwangerschap van Bommel heb ik me ook aangemeld voor zo’n nieuwsbrief. Maar sinds haar komst staat ‘Oei ik groei’ te verstoffen in de kast en biedt zelfs Dr. Spock geen uitkomst. De vrolijke nieuwsbrief van deze week helpt ook niet echt: “Hoera, uw kind is bijna 1” met de subtitel “Wat uw kind allemaal al kan”…Tja…

Recalcitrant
Iedere keer als die nieuwsbrief komt, neem ik me voor me af te melden. Maar dat komt er maar niet van. Met als gevolg dat ik dat ding nu al een jaar krijg. Ik heb er helemaal niks aan want Bommel volgt geen enkel normaal pad. Om nog maar te zwijgen over hoe confronterend en daardoor frustrerend sommige van die titels zijn! Een aantal nieuwsbrieven komt ongevraagd je mailbox binnen. Over gezonde ontbijtjes voor actieve baby’s en baby’s eerste vaste hapjes enz.. Je wordt er af en toe recalcitrant van; althans ik wel! Bommels ontbijt: de fles, Bommels lunch: de fles, Bommels diner… je raad het al: de fles. Haar 1e vaste hapje? Sophie de Giraf (een speeltje)!

Op commando piesen
Deze titel deed het ook erg goed: “Je baby zindelijk bij 8 maanden; het kan!” Tuurlijk. Ik denk dat de meeste ouders zich al op het hoofd krabben als ze dit in hun mail voorbij zien komen. Er is ook zoiets als ’te fanatiek’. Wij zijn allang blij als Bommel over een tijdje zelf kan zitten. Laat staan dat ze op commando kan ‘piesen’! Dat komt later (hopelijk) wel.

Confronterend
Feit is dat zorgintensieve kinderen een beetje tussen de wal en het schip zitten. Je moet als ouders zelf het wiel uitvinden. Ze voldoen niet aan de norm. Ze gaan niet mee in de normale ontwikkelingscurve. Boeken, mails, het consultatiebureau, het biedt weinig tot geen herkenning. Het is confronterend. Je leest, hoort en ziet dingen die jouw kindje (nog) niet kan. Om over gesprekken met zo’n fanatieke, competitieve “mijn-kind-kan-dat-allemaal-al-wel-moeder” nog maar te zwijgen…!

Balans opmaken
Nu Bommel bijna 1 is, liggen dergelijke zaken weer wat gevoeliger. Na het 1e jaar met je kindje maak je de balans op als ouders. Je denkt terug aan de dag dat je kindje geboren werd, wat er sindsdien allemaal gebeurd is en wat je kind in de tussentijd allemaal geleerd heeft. De kunst voor ons is om niet te vergelijken met normale leeftijdgenootjes. Vergeleken bij hen loopt Bommel maanden achter. Fysiek en mentaal. Ze volgt geen enkele standaard curve en geen enkele nieuwsbrief biedt soelaas. Ze volgt haar eigen pad in haar eigen tempo.

Klapper van de week
Eén ding waar wij ontzettend dankbaar voor zijn: ze ontwikkelt zich! Het gaat heel langzaam (voor ons soms te langzaam). Maar er zit iedere keer weer wat verbetering in. Dat geeft houvast. Het geeft hoop. Met als klapper van deze week dat ze voor het eerst helemaal zelf omrolde op haar buik & weer terug. Een prestatie van wereldformaat! Dan springen de tranen in je ogen van trots en blijdschap. Deze kleine stap is voor ons zo immens groot dat je het van de daken wilt schreeuwen en wereldkundig wil maken.

Dus wat doe je dan? Dan schrijf je een nieuwsbrief!