In therapie (2): mijn therapieën top 4
Als het op onze kinderen aankomt heeft niemand er moeite mee haar moederhart te volgen en te luisteren naar wat het zegt. Maar hoe zit het met jouw hart? Sta jij wel eens écht even stil, voel je hoe jij je werkelijk voelt diep van binnen en laat je dat ook toe? Sinds de komst van Bommel maak ik hier, zo goed en zo kwaad als het gaat, tijd voor. Ik zit echter vaak zo opgesloten in mijn hoofd, dat mij dat echt niet lukt zonder hulp van buitenaf. Hierbij mijn therapieën top 4!
Ik heb qua therapie verschillende wegen die ik bewandel. De afgelopen jaren heb ik de nodige bagage opgedaan, zoals: ‘op de bank hangen bij de psycholoog’. Al naar gelang wat zich voordoet, pik ik er iets uit of zoek ik iemand op die me kan helpen. Wel hebben ‘mijn’ therapieën sinds ik Mantelmama ben, een overlappend thema: uit mijn hoofd gaan! Ze helpen mij luisteren naar mijn hart en mijn emoties krijgen ruim baan. Wat mij tegenwoordig, naast sporten, schrijven en leuke dingen doen in een enigszins gezonde mentale en emotionele staat houdt, is deze top 4:
1. Haptotherapie
Gênant: mijn 1e sessie lag ik gelijk een uur te janken op de behandeltafel. Ik had mijn therapeut 5 minuten daarvoor, voor het eerst zijn hand geschud! Inmiddels ga ik alweer 7 jaar naar ‘de Hapto’. Eerst structureel, nu wanneer het nodig is. Haptotherapie is belevingsgericht. Het brengt je in contact met je gevoelens en met jezelf. Dit zonder al te veel te praten, maar juist door oefeningen op de behandeltafel. Door de komst van Bommel is deze therapie nog waardevoller voor mij geworden. Zeker omdat ik mezelf soms in mijn hoofd kan opsluiten en de waan van de dag me opslokt. Het is voor mij een graadmeter geworden hoe ik in mijn vel zit. Letterlijk & figuurlijk. De emoties die er eventueel zitten, komen er tijdens een sessie uit. Daardoor ruim ik op. Als ik daar de deur uitloop voel ik me altijd kalmer, meer mezelf en zit ik lekker in mijn vel. Meer lezen? Bekijk ‘Wat is Haptotherapie‘ en bezoek site van de Vereniging van Haptotherapeuten.
2. EMDR
Een heftige dit. Want: confronterend! Na 3 jaar zorgen merkte ik dat ik twijfelde of ik me nog wel Mama voelde van Bommel. Je hebt immers zoveel nevenfuncties die het Mantelmama zijn overschaduwen: verpleger, therapeut (!), advocaat, woordvoerder & logistiek planner. Ik heb hier enorm mee geworsteld en voelde me ontzettend schuldig naar Bommel dat ik me zo voelde. Pittig! EMDR heeft me hierbij geholpen. In slechts een paar sessies was ik hier vanaf. Ik besef me dat ik als een reclame klink, maar nu geniet ik weer met volle teugen van mijn momenten met Bommel. Echt waar! EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing. Het is een behandelmethode om traumatische ervaringen te verwerken. Wil je weten hoe het precies werkt? Kijk op www.emdr.nl of www.emdrkindenjeugd.nl voor meer informatie.
3. Mindfulness
Om met een kindje als Bommel dingen te laten zijn zoals ze zijn, vind ik ontzettend moeilijk. Met je volle aandacht in het hier en nu zijn & iets zonder waardeoordeel laten voor wat het is: niet bepaald mijn sterkste kant en dus niet simpel! Zeker in het begin, wilde ik alles juist niet zo laten zijn zoals het was. Ik wilde dat ons leven was, zoals het had horen te zijn. Nou, ga dan maar eens lekker Mindful zitten wezen…! Toch helpt de cursus die ik jaren geleden heb gedaan me nu nog. Ik heb een Mindfulness App op mijn mobiel en regelmatig zoek ik een oefeningetje uit. Het geeft mijn bewustzijn een boost en het helpt me te ontspannen. Meer info? Klik hier.
4. Dagboek
“Vandaag scheen de zon.”, soms was dat het enige positieve wat ik in een dag kon ontdekken. Ik heb namelijk periodes gehad dat ik me echt heel slecht voelde. Dat de bubbel van zorg me bijna verstikte en dat ik alleen maar kon piekeren. Op die momenten had ik veel moeite om de moed erin te houden. Wat ik toen ben gaan doen is een dagboek bijhouden. Geen gewoon dagboek. Ik schreef namelijk alleen de dingen op die me die dag vrolijk, blij en dankbaar hadden gemaakt. En door dat een tijdje te doen en het regelmatig terug te lezen, ging ik me beter voelen. Mijn positieve blik kwam weer terug. En dat gaf me dan weer de oppepper die ik nodig had om mijn gepieker te doorbreken. Ook proberen? Een blocnote en een pen & je kunt aan de slag!
De wetenschap dat ik al deze verschillende wegen ken en dat ik ze kan bewandelen als ik daar behoefte aan heb; dát is soms nog de beste therapie van allemaal…!
