Lazy Fit Mantelmama

Ik schrijf eigenlijk nooit over lifestyle, food of health, zoals dat tegenwoordig zo hip heet, tenzij het over Bommel gaat. Maar hoe zit het met onszelf? Met mijzelf? De waarheid is: ik zit al een tijd niet zo lekker in mijn vel (letterlijk) en dat wil ik, ondanks ons stressvolle en zeer hectische leven, veranderen. Dit ga ik doen middels de Lazy Fitgirl methode. 

Eerst even een stukje terug:
Toen Bommel 7,5 jaar geleden geboren werd viel ik door alle stress in no time enorm af. Ik was sinds mijn tienerjaren niet zo slank geweest. Fijn, maar de reden was dat natuurlijk helemaal niet. Toen ik eenmaal weer een hap door mijn keel kreeg kwam ik weer aan. Te veel.
Ik heb altijd een goede basisconditie gehad, maar die was als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik had het uithoudingsvermogen van een dweil. Toen ik eenmaal ruimte voelde om weer te gaan sporten kwam mijn conditie wel wat terug, maar nooit meer zoals ik gewend was. Wij als Mantelmama’s en papa’s leveren immers elke dag topsport. Dat is een aanslag op je systeem, merk ik. Hier bovenop kwam nog dat ik de eerste 5,5 jaar van Bommels leven geen enkele nacht door heb geslapen en dat ik nu nog steeds soms slechte nachten heb – zoals de afgelopen 3 nachten. Niet echt goede omstandigheden om ‘lekker’ in shape te komen, laat staan dat ik daar de puf voor had!

Twee jaar geleden begonnen
Twee jaar geleden besloot ik mezelf toch van mijn bank af te slepen en iets aan mijn uithoudingsvermogen en fitheid te gaan doen. ‘Over twee jaar word ik 40 en dan wil ik lekker in mijn vel zitten, me eindelijk weer energiek voelen en graag wat kilootjes er af – maar belangrijker nog: centimeters er af.’ Dat was mijn doel.
Ik heb van alles geprobeerd. Ik ben krachttraining gaan doen voor mijn uithoudingsvermogen en om Bommel te kunnen blijven tillen (voor zolang dat nog gaat). En ik ben met mijn voeding aan de slag gegaan. Ik deed een 10-daagse detox, nam sapkuurtjes, at geen brood meer en veel salades, etc. En ik liet regelmatig langere periodes mijn wijntje en chips staan.
Daarnaast ben ik weekschema’s gaan maken waarin ik opschrijf op welke dag ik welk ontbijt en welke lunch neem. Dit omdat ik merk dat ik anders veel te weinig varieer. Dan eet ik elke dag hetzelfde ontbijt en dezelfde lunch. Zeker in de ochtendspits ontbreekt het me aan de tijd om na te denken over welk ontbijt ik nu eens zal maken. En elke dag hetzelfde schijnt toch niet helemaal goed te zijn voor je stofwisseling. Sinds ik die schema’s maak, samen met mijn boodschappenlijstje, varieer ik meer.

Heul veul moeite
Door deze aanpassingen ben ik met heul veul moeite 4 kilo en een paar verdwaalde centimeters kwijtgeraakt. Met nog regelmatig een terugval. Want vaak ben ik moe en voel me niet bepaald bruisen van de energie. Of ik heb een klote dag gehad met rot nieuws over Bommels gezondheid of een heel stressvol ziekenhuisbezoek. Dan geef ik makkelijker op en snaai ik chips, drink toch een glas wijn (of 2) of haal toch iets ongezonds te eten omdat ik de puf niet meer heb om te koken.
Wat me de afgelopen 6 maanden niet heeft geholpen is dat ik aan 1 stuk door ziek, zwak en misselijk ben geweest. Met als klap op de vuurpijl een zware longontsteking die me opnieuw beroofd heeft van dat kleine beetje conditie wat ik met bloed, zweet en tranen weer had weten op te bouwen. Ik kan nog steeds geen ballon opblazen zonder compleet gevloerd te zijn…
Over ballonnen gesproken: regelmatig heb ik een opgeblazen buik. Ik lijk soms wel zwanger en daar schaam ik me best een beetje voor. Mijn ‘gewone’ buik is al niet zoals ik hem wil hebben, maar regelmatig vindt er een of andere kogelvis-achtige reactie plaats en zwelt hij helemaal op. Dat voelt verre van comfortabel.

Goed, alles samenvattend geloof ik dat ik kan stellen dat ik mijn doel niet gehaald heb! Ik word over 3 maanden 40 en ik ben voor mijn gevoel niet veel verder. En toen las ik afgelopen week bij een mede-Mantelmama op haar social media over de Lazy Fitgirl methode (LFG). De naam alleen al vond ik erg aantrekkelijk! Lazy…
– PS: deze blog is overigens op geen enkele manier gesponsord. –

Wat is het?
Als ik het moet omschrijven dan geeft LFG je kennis over voeding (koolhydraten, suikers, vetten, eiwitten, etc.) door de e-guide, leert je goed etiketten lezen, geeft je concrete opdrachten zodat je ook iets moet doen met de kennis die je opdoet en leert je in 6 simpel te volgen stappen – die je in je eigen tempo doet – gezonde(re) keuzes maken voor de gerechten en producten die je graag eet. Geen dieet. Geen dingen die je nooit eet of niet lust. Wel betere keuzes. Die betere keuzes maak je door de zogeheten ‘eetswitches’. Je vervangt een bepaald product voor een gezondere en meer voedzame variant.

Wat mij aanspreekt
Ik was op mijn eigen manier al bezig met eetswitches, zoals kookroom vervangen door sojaroom, ricotta kaas vervangen door hüttenkäse, i.p.v. vlees vaker voor vegetarisch kiezen, etc. Dus deze methode voelt voor mij in die zin als een logische keus. Ook vind ik het fijn nu echt eens te leren hoe je de etiketten op etenswaren op de juiste manier leest. Ik kijk er altijd wel op, maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dat meer voor de vorm doe dan dat ik snap waar ik naar kijk!
Verder, en dit klinkt misschien wat raar, heeft Anki – de ontwikkelaar van LFG en professioneel voedingsdeskundige – narcolepsie. Dat is een slaap/waakstoornis. Kenmerkend is slaperigheid en haast onbedwingbare slaapaanvallen overdag. Veel mensen met narcolepsie kampen met overgewicht. Anki in het verleden ook. Ik vond het prettig een ervaringsdeskundige te treffen die zelf ook e.e.a. heeft meegemaakt én ik dacht: als iemand weet hoe je lekkerder in je vel komt terwijl je ruk slaapt en chronisch oververmoeid bent…! En door haar aandoening lukt het haar niet om zoveel dagen per week in de sportschool tekeer te gaan, zoals de meeste food goeroes adviseren. Ook wel een fijne wetenschap gezien mijn absente conditie en weinige tijd om te sporten – al wandel ik wel elke dag. Toch is het haar gelukt om fit, energiek en slank te worden. Dus misschien lukt het mij dan ook.
Daarnaast vind ik het fijn dat Anki zelf ook zegt dat ze nog steeds pakjes en zakjes gebruikt voor het gemak en chocola en friet eet. Eindelijk iemand die zelf ook nog steeds gewoon doet en toegeeft dat ze niet alles zelf maakt.
En: de Lazy Fitgirl methode is niet ingewikkeld én gratis. De e-guide leest makkelijk en vlot door, geen moeilijke, exotische producten die je nog nooit gegeten hebt en je kunt de 6 stappen helemaal in je eigen tempo doen.

Een punt van zorg: stress
Mijn grootste punten van zorg zijn mijn moeheid en stressvolle, zorgintensieve leven. Sla elk dieetboek open of lees iedere voedingsadviessite en je leest dat je stress zoveel mogelijk moet vermijden en vooral goed uit moet rusten. Eh, tja… dat is echt een utopie als je een Mantelmama of papa bent! In de LFG e-guide is ook een hoofdstuk aan stress gewijd. Ik vond het herkenbaar om te lezen, maar ook confronterend. Ik werd er wel wat onzeker van. Stress kan ik niet bepaald vermijden, dus ga ik mijn doelen dan wel bereiken?
Dat ga ik de komende periode ontdekken. Niks doen vind ik voor mijzelf namelijk geen optie. Dan slib ik denk ik dicht en dat wil ik niet. Inmiddels ben ik dan ook begonnen. Ik heb een confronterende ‘voor’ foto gemaakt, heb mezelf gewogen en opgemeten en ik ben met stap 1 aan de slag. Ik ben heel benieuwd wat het me gaat brengen. Misschien word ik dan toch nog een Lazy Fit Mantelmama!

— — — — — — — —
Meer informatie
Mocht je meer willen weten: hierbij de link naar de Lazy Fitgirl website. Hier vind je de gratis eetswitch-guide, informatie over alle 6 stappen / eetswitches en recepten. Hierbij ook een interview met Anki over haar methode. Via Mantelmama Instagram zal ik af en toe ook mijn Lazy Fit brouwsels delen.