Mindful Mantelmama

Bewust in het moment leven. Met aandacht. Dat is niet meer van alledag. We leven eerder in de waan van het leven. Toch heb ik afgelopen week even bewust gas teruggenomen. Ik ben naar de haptotherapeut geweest, heb heel bewust met Bommel geknuffeld en ben met Fiene op stap geweest. Een oer gezellige lunch met mijn vriendinnen. Het trok me uit de waan van de dag. Ik kon mijn zinnen verzetten en de zorg om & voor Bommel even laten voor wat ze zijn. Best Mindful. Maar dit soort oases zijn er echt niet altijd.

“Writers blog”
Met je volle aandacht in het hier en nu zijn. Iets zonder waardeoordeel laten voor wat het is. Ik vind het super moeilijk. Toch helpt Mindfulness mij. Er is ergens een soort bewustzijn van het continue terug kunnen gaan naar je basis: je ademhaling. Uit je hoofd en naar je buik. Naar je gevoel. Ik ben er echt kampioen in om lekker in mijn hoofd te blijven zitten. Ik raas fijn door. Ik moet van alles van mezelf. En als rasechte perfectionist moet het ook nog allemaal perfect; natuurlijk! Werk, gezin, blog. Gek word ik van mezelf! Ik bedoel, waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan?!
In mijn geval dreigt mijn hoofd uiteindelijk uit elkaar te knallen. Zeker nu we in een extra drukke periode zitten met Bommel & het ziekenhuis. Omdat mijn hoofd in totale chaos verkeerde lukte een blog schrijven niet. Ik kon er geen touw vast knopen, aan die drukte. Een vorm van “writers blog” zeg maar!

Lekker Zen
Dus dan maar even op de rem. Wat dan echter niet bepaald helpt is dat Bommel weer verkouden en niet lekker is. Het gekke is dat ik me om dit soort “bijzaken” drukker maak, dan om wat ze medisch gezien mankeert. Want niet lekker zijn kan aan legio dingen liggen. Maar welk ding is het en wat kunnen we er aan doen? Toen ik haar hoestend en proestend uit haar bedje haalde zakte de moed me even in de schoenen, en had ik een flashback naar afgelopen winter. Die duurde veel te lang voor iedereen. Ook voor ons.
Gaan we weer dacht ik. Tis alwéér winter. Grrr.
Erg lastig om je dan nog lekker zen te voelen!

Het is zoals…
Een typische Mindful gedachte die bij ons al maanden over tafel rolt is: “het is zoals het is”. Het klinkt heel simpel. Dat is het echter niet. Om met een zorginstensief kindje dingen te laten zijn zoals ze zijn, vind ik persoonlijk denk ik wel het moeilijkst. Je wilt eigenlijk met al je macht invloed uitoefenen op het welzijn van je kind.

Ik wil dat Bommel een vrolijke en tevreden dreumes is, die zorgeloos haar gangetje kan gaan.
Ik wil dat ze niks mankeert.
Ik wil perspectief.
Ik wil controle.
Ik wil dat alles goed komt.

Ik wil niet dat het is zoals het is.
Ik wil……dat het is zoals het eigenlijk had horen te zijn…