Nieuw nummer

Het was al even geleden dat iemand me met ‘mama’ had aangesproken, dus mijn hart maakte acuut een hupje. Er werd een schakel in mij omgezet en daar kwam de moeder tevoorschijn die ik ooit was. Ik schoot meteen in de actiestand.

Toen ik het bericht op mijn telefoon beter bekeek, zag ik dat er in plaats van ‘mama’, ‘mam’ stond. Zo had mijn zoon me nog nooit genoemd. En wacht, hij kon ook helemaal niet schrijven.
‘Hoi mam’, stond er, ‘ik heb een nieuwe provider en een nieuw nummer.’ Of ik het even op wilde slaan en hem een bevestigend appje wilde sturen op zijn nieuwe telefoonnummer.
Ach jongen, dacht ik bij mezelf, wat zorgen ze toch goed voor je in de hemel. Kennelijk had mijn dode zoon daar niet alleen lezen en schrijven geleerd, hij had ook een telefoon gekregen die hij helemaal zelf kon bedienen.

Bellen met Job
Ik kreeg zin om hem te bellen. Vragen hoe het met hem was. Vroeger was hij verstandelijk beperkt en kwam hij niet verder dan ‘goed’, maar zijn woordenschat was opmerkelijk uitgebreid in de tweeëneenhalf jaar daarboven.
Wat zou ik hem vragen? Hoe hij terugkeek op zijn leven, natuurlijk. Hoe was het, lieverd, om van 2004 tot 2021 kind te zijn op deze aarde? Had je nou last van al die handicaps, of was het stiekem wel lekker elke dag te worden geknuffeld en alle ellende langs je heen te laten gaan? Was je een gelukkiger mens geweest als je had geweten dat de je constant op je hoede moet zijn voor fraudeurs en leugenaars? Pas trouwens op met die telefoon, jongen. Er zijn altijd slechteriken die zich voordoen als iemand anders en je zo willen oplichten.

Ik besloot hem toch maar niet te bellen op zijn nieuwe nummer. Aan een overbezorgde moeder had hij ook niks daar in de hemel.

Afbeelding: Fillipe Gomes, Pexels.com