Schoolreis

Vandaag stond bij Elin de schoolreis op de planning. Nu is bij Elin op school ook de schoolreis een beetje anders dan bij haar grote zus Bente. Geen spanning, nou ja, een beetje dan. Geen grote rugtas, geen zak snoep, geen grote bus en geen zwaaiende ouders. Bij Elin wordt het schoolreisje op school georganiseerd. Een schoolreis naar de gymzaal. De gymzaal waar nu een heuse circuspiste is verrezen.

Tekst: Marie-José Schelvis

De kinderen hebben de hele ochtend geoefend onder leiding van professionals en vrijwilligers, juffen en een paar PGB’ers. Iedereen kiest wat hij/zij leuk vindt of kan; koorddansen, jongleren, bal rollen, een dansje of de trapeze: alles wordt geoefend, met of zonder rolstoel/ rollator of een of ander hulpmiddel. Dapper bijgestaan door vrijwilligers van de plaatselijke Rotary club.

Het circus waar alles kan
Na het middaguur mochten de papa’s en mama’s komen. De blijdschap galde al door de gangen terwijl ik richting gymzaal liep. Ik mocht plaatsnemen helemaal vooraan, tussen alle ouders, grootouders en andere geïnteresseerden, aan de piste.
De show werd geopend en wat was het genieten. Kindjes die je eigenlijk stiekem al jaren hebt zien opgroeien, zijn nu echt pubers. Maar nog zo puur. Zo blij met kleine dingen. En zo trots op hun act. Hier en daar gaat er iets mis, of juist ontzettend goed; het maakt allemaal niet uit. De een rolt zo de piste in met de rolstoel omdat ze het muziekje wel erg leuk vindt en de ander besluit gewoon toch niet mee te doen. Alles kan, niks is te gek. Terwijl ik om me heen keek zag ik nergens verveelde gezichten. Alleen maar blijdschap, verwondering en enthousiasme.

Iedereen is een ster
Dit had iedereen eigenlijk moeten zien. Geen strijd, geen gêne. Bij deze voorstelling was iedereen een ster. Gewoon doen wat je wilt en dat je je nergens voor schaamt. Natuurlijk kun je niet in die koppies kijken, maar de schaamte die je soms ziet bij Elin d’r zus en haar vrienden is hier ver te zoeken. Merkkleding? Een verkeerd kapsel? Gek dansje moeten doen en plein public? Die ongemakkelijkheid zag ik hier vandaag niet. Wat moet dat heerlijk zijn om zo je puberteit door te komen, gewoon helemaal jezelf zijn, en in het moment. Jongeren die geen ‘sociaal wenselijk gedrag’ vertonen. En er vooral ook mogen zijn in deze circuspiste. In dat opzicht zijn deze kids hier – ondanks al hun beperkingen – helemaal niet beperkt. Een hoop mensen, en zeker niet alleen pubers, kunnen hier veel van leren!

Marie-José is getrouwd met Patrick en zoekt inmiddels al 16 jaar haar weg in zorgenland. Haar jongste dochter Elin (16), helft van een tweeling (samen met Bente), is ernstig meervoudig gehandicapt. Het gezin van Marie-José vindt het erg leuk om buiten te zijn en ze fietsen, rennen en sporten erop los, ook met Elin en hond Charlie! Marie-José geeft graag kijkje in haar leven; alle ups maar ook downs. Zorgen, drukte, ziekte, maar ook – soms hele kleine – bijzondere momenten deelt ze hier.