Bon Appetit!
Herfst, kastanjes zoeken, beukennootjes rapen, de winterklok is ingegaan. Stukje bij beetje wordt het steeds meer najaar. We bereiden ons voor op kou & regen buiten, en warmte & knusheid binnen. De eerste gedachten aan port met kaas, stamppotjes en overheerlijke winterse gerechten doemen op. Wild kan natuurlijk niet ontbreken. Afgelopen week kwamen wij er echter achter dat er een hele andere variant van “wild vlees” bestaat…
De lamme en de blinde
Was het afgelopen week nog een mooie nazomer. Wij zaten al volop in de herfst. Iedere dag werd 1 van ons getroffen door buikgriep. Tot we met het hele gezin ziek waren. Tycho en ik hadden onze eigen versie van de lamme helpt de blinde! We merkten weer hoe ver achterop en chronisch moe we eigenlijk zijn. Dat je dit soort extra dingen er eigenlijk niet bij kunt hebben. Maar goed. Gewoon roeien met de riemen die je hebt. En dat ging redelijk.
Hypergranulatieweefsel
We hebben deze week ook kennis gemaakt met een nieuw fenomeen rondom de gastrostoma van Bommel. Zijn we inmiddels al kampioen wondverzorging, nu hebben we er weer een ervaring bij. En wel de verzorging van hypergranulatieweefsel (een goeie voor scrabble!). Dit is littekenweefsel, in de volksmond ook wel genaamd “wild vlees”. Maandag is Bommel nog door de stomaverpleegkundige gezien en was er nog niks aan de hand. Vier dagen later stond ik als doorgewinterde Mantelmama het weefsel aan te stippen bij de stoma van Bommel. Als je me dat een jaar geleden had verteld… Het bleek echter appeltje, eitje!
Overal wild vlees
Je staat er niet bij stil, maar dat aanstippen blijkt nog een dure happening ook. 70 euro voor 100 stokjes zilvernitraat; en dat voor een beetje wild vlees! De slager zou willen dat ie het voor die prijs in de schappen had liggen! Toen later op de week de billen van Bommel er de brui aan gaven en compleet kapot gingen, en we die avond de film Julie & Julia zaten te kijken over de kok Julia Child waarin haar fameuze Boeuf Bourguignon schittert, kwam ik er als rasechte carnivoor achter dat er ook zoiets is als te veel wild vlees…!
Daarom kan ik mij geen betere afsluiting bedenken dan jullie allen in de woorden van Julia Child te zeggen: Bon Appetit!
