Waarom afvallen mij (nog) niet lukt

Ruim 1,5 jaar geleden schreef ik de blog Lazy Fit Mantelmama. Mijn allereerste blog over food en health die niet over Bommel ging, maar over mezelf. Ik vertelde over mijn worsteling om fitter te worden, af te vallen en over de Lazy Fitgirl Methode (LFG) die ik ging proberen. Inmiddels ben ik ermee gestopt. Ik kwam er achter dat ik het over een hele andere boeg moest gooien…

4 jaar geleden begon ik mijn missie om fitter te worden en af te vallen. 1,5 jaar geleden startte ik vol goede moed met LFG. Geen dieet, maar je maakt gezondere en voedzamere keuzes. Ik ben ook een tijd bijgestaan door een voedingsdeskundige die deze methode goed kent. Dat hielp om een meer op maat gemaakt plan te maken voor mij. Het leek te werken. Ik viel iets af, maar al na een paar maanden stagneerde de boel weer. We snapten er allebei niks van, want ik hield me keurig aan alle tips.
Ik schreef in de LFG blog al over de kogelvisachtige reactie die er regelmatig voor zorgde dat mijn buik helemaal opblies. Dit werd steeds meer een soort permanente status. Het leek alsof ik zwanger was van ons 3e kind. En dan toch wel echt een maand of 8…! En ik was moe. Heel moe. Meer moe nog dan dat ik normaliter al ben door ons zorgintensieve leven. Ook had ik veel last van mijn darmen. Mijn klachten namen toe. Er ging dus iets niet goed, maar wat?

Hormonen en voeding
Ik kreeg steeds meer het idee dat het wel eens aan mijn hormonen kon liggen. Chronische stress en oververmoeidheid kunnen er namelijk voor zorgen dat je hormonen uit balans raken. Laat ik daar nou net niks aan tekort komen! Ik ben gaan lezen over voeding in relatie tot hormonen. Het vermijden van bepaalde voedingsmiddelen en het toevoegen van andere kan helpen je hormonen weer meer in balans te brengen, las ik. Ik vroeg mijn voedingsdeskundige om raad, maar ze gaf eerlijk toe dat ze hier weinig kennis over heeft. Tijd om dieper te gaan graven, vond ik. Uiteindelijk kwam ik bij orthomoleculaire geneeskunde uit en heb ik contact gezocht met een orthomoleculair therapeut.

Wat is het?
Het begrip orthomoleculair* wil zeggen dat elke lichaamscel optimale hoeveelheden voedingsstoffen nodig heeft in de juiste verhoudingen om gezond te zijn en alle functies te kunnen verrichten. Orthomoleculaire therapie probeert dan ook de gezondheid te bevorderen met behulp van de juiste voedingsstoffen, indien nodig aangevuld met supplementen. Orthomoleculaire geneeskunde valt onder natuurgeneeskunde, men verschilt van mening of het effect (voldoende) wetenschappelijk is aangetoond. Die discussie boeit mij echter niet zo, ik wil me daar ook niet in mengen, als Mantelmama weet ik dat wel meer niet of niet helemaal wetenschappelijk is bewezen, maar dat dit niet wil zeggen dat het niet werkt. Ik wist van mensen om mij heen dat zij er baat bij hadden, dus ik wilde het in ieder geval onderzoeken.

Bloedonderzoek
Om meer te weten te komen heb ik – naast het invullen van vragenlijsten en een uitgebreid gesprek over mijn klachten – een bloedonderzoek laten doen. Een zogeheten Energetische Morfologische Bloedtest (EMB). Dit is een test die verschillende verstoringen/problemen in het lichaam kan aantonen en kijkt of je mogelijk tekorten hebt aan vitamines e/o mineralen. Ook wordt getest of je bepaalde energetische voedselintoleranties hebt. De uitslag van een EMB test laat vooral zien waar de prioriteit moet liggen qua behandeling. En wat denk je? Van de 14 intoleranties die getest worden, heb ik er 8…! Ik licht er 2 uit:

Gluten
Gluten zitten bijvoorbeeld in brood, pasta, pizza, cruesli en crackers. Wat ik helemaal niet wist: elke ‘gluut’* beschadigt eigenlijk de darmwand. Als gluten niet zo vaak worden gegeten kan je lichaam dit weer repareren/herstellen, maar op het moment dat er dagelijks (of soms zelfs meerdere keren op een dag) gluten worden gegeten, zie je vaak dat je lichaam de tijd en energie niet meer heeft om de darmwand te herstellen. Daardoor kun je eventueel darmklachten en vermoeidheid ontwikkelen.
Ik at elke maaltijd gluten. Zeker met de LFG methode waarin je veel volkoren producten mag. Ik had geen idee! Nu laat ik gluten helemaal staan.

Soja
Dacht ik met het af en toe eten van vleesvervangers goed bezig te zijn, blijkt dat ik te veel soja binnenkreeg! Ook dit was iets wat ik nog niet wist, maar soja schijnt dus helemaal niet zo goed voor je te zijn. Zeker niet voor vrouwen. Soja verstoort namelijk je hormoonbalans. Dit komt omdat soja oestrogeen nabootst en daardoor kan zorgen voor een verhoging hiervan. En die verhoging zorgt weer voor meer vetopslag. Het gaat hierbij vooral om ‘niet gefermenteerde sojaproducten’, zoals: sojabonen (edamame), sojasaus, sojaroom en sojamelk (of yoghurt), maar ook veel vegetarische producten bevatten soja en het zit soms ook in brood. Ik lees dus goed alle voedingsetiketten om te checken wat er in een product zit!

Verder ben ik intolerant voor lactose, suiker, tarwe, zuivel van de koe (dat blijkt dus wat anders te zijn dan lactose) en ik moet E-nummer 621 vermijden en champignons en spinazie. Daarnaast heb ik nog een persoonlijk advies gekregen over welke supplementen voor mij goed zouden zijn om te nemen.

Intoleranties kun je ontwikkelen
Ik wist het niet, maar intoleranties schijn je dus te kunnen ontwikkelen. Ze kunnen ook weer overgaan en tijdelijk zijn. Intoleranties* kunnen ontstaan door een verzwakte darmwand. Stress verzwakt de darmen, want daardoor neemt het aantal gunstige bacteriën in de darmen af. Ook rooft stress vitamines en mineralen die belangrijk zijn voor de aanmaak van het darmslijmvlies. Stress kan dan ook eventueel tot intoleranties leiden. Het tegenovergestelde geldt ook: hoe gezonder je darmen zijn en hoe minder stress je hebt, hoe minder kans je hebt op het eventueel ontwikkelen van intoleranties. Want gezonde darmen hebben een zelf genezend vermogen. Intoleranties hoeven echter niet per se tot uiting te komen in darmklachten. Sommige mensen krijgen gewrichtsklachten, eczeem of last van vermoeidheid. Veel mensen hebben intoleranties zonder dat te weten.

Cortisol deficiënt
Iets anders dat uit dit onderzoek kwam, was de hoogte van mijn cortisol. Het stresshormoon. Dit hormoon* komt vrij tijdens langdurige stress en/of spanning en zorgt ervoor dat er een stressrespons plaatsvindt in het lichaam. Bij ‘gevaar’ wordt er eerst adrenaline aangemaakt. Adrenaline activeert vervolgens de aanmaak van cortisol. De stressrespons zorgt ervoor dat je alles kan doen wat noodzakelijk is om z.s.m. bij ‘het gevaar’ weg te komen.
Uit het bloedonderzoek kwam naar voren dat ik een cortisol deficiëntie heb. Dat geeft aan dat mijn lichaam te lang te veel cortisol heeft moeten produceren en daar nu geen energie meer voor heeft. De cortisol zorgt er ook voor dat mijn lijf letterlijk alles vasthoudt, dus ook die extra kilootjes die ik er zo graag af zou willen hebben. Dat gaat (voorlopig) dus niet gebeuren. Balen, maar ik ben wel blij dat ik dit nu weet. Eindelijk een verklaring!

Het advies
Het advies dat ik kreeg, was om in ieder geval een maand of 3 zoveel mogelijk rekening te houden met die intoleranties, om bepaalde supplementen te gaan slikken en om te kijken of ik wat meer geestelijke ontspanning kan creëren. Het liefst dagelijks.
Sindsdien eet ik veel plantaardig. Veel groenten ook. Wat goed te doen is, zijn koolhydraatarme recepten. Die gerechten hoef ik maar minimaal aan te passen om ze te kunnen eten. Vaak hoef ik alleen de zuivelproducten te vervangen door plantaardige. Dat gaat vrij goed en iedereen eet er van mee, dus ik hoef meestal niet apart te koken voor mezelf. En ik mag ook gewoon nog de oer-Hollandse aardappelen, vlees en groenten. Scheelt weer!

Het resultaat
Inmiddels ben ik een paar maanden verder en ik merk echt verschil. Ik voel me beter. Energieker. Mijn darmklachten zijn voorbij. Ik merk het nu meteen als ik wel een keer gluten eet, of een gerecht met room o.i.d., dan heb ik last van mijn darmen en voel ik me niet lekker. En heel fijn: mijn buik is niet meer opgezwollen! Althans, niet dagelijks meer, soms blaast hij nog wel eens op. Dan bedenk ik me wat ik gegeten heb en vaak vind ik dan wel een oorzaak. Val ik nu kilo’s af? Nee. Dat komt dus door de cortisol en de moeheid. De invloeden daarvan eet je niet (zomaar) weg, hoeveel vitaminen je er ook tegenaan knalt. Jammer, maar helaas.

Ik weet door het traject van de afgelopen 1,5 jaar in ieder geval dat ik gezond eet, dat mijn porties oké zijn en waarom ik ondanks dat vrijwel niets afval. Ik houd rekening met mijn voedselintoleranties en ik voel me beter en dat is me – na alles – al heel wat waard!

– * Met mijn dank aan Annemarie Vogel, orthomoleculair therapeut, voor haar prettige begeleiding
en dat ik haar uitleg over het begrip orthomoleculair, het effect van gluten, het ontwikkelen van intoleranties
en over cortisol mag gebruiken. –