Foodie of Tubie?

Voeding. We zijn er allemaal wel eens mee bezig. Je wilt wat minder, je wilt gezonder, je wilt vegetarisch. Voor de lijn, voor de sport, voor de gezondheid. Feit is dat we het allemaal nodig hebben. Zonder eten zouden we het niet lang uithouden. Het verschaft ons de brood(!)nodige energie. Er is veel om te doen en over te lezen. Heel interessant, maar wat als je helemaal niet in staat bent om te eten…? Deze week is het Feeding Tube Awareness week.

Eens in de zoveel tijd komt het weer in me op: eten we wel gezond genoeg? Moeten we niet iets meer dit en iets minder van dat? Ik heb gelezen over E-nummers, biologisch, super foods, shakes, oil pulling, foodblogs en koolhydraten & suikers. Noem het maar op. Eerlijk gezegd: ik werd er knetter gek van en heel onrustig. Als je al die info leest, krijg je het gevoel dat je helemaal niet gezond bezig bent. Goede gezonde voeding vind ik belangrijk, maar dit… Ik zou er een hele studie van moeten maken om dit allemaal op een rij te krijgen en een echte ‘Foodie’ te worden. Die puf ontbreekt mij op dit moment echter ‘for obvious reasons‘…

Ander perspectief
Toen ik merkte dat het me niet los liet, en ik me druk aan het maken was over wat er bij ons op tafel staat, bedacht ik me ineens: en Bommel dan? En ik kan je zeggen, dat relativeert enorm. Want een speltboterham past nog steeds niet door een MIC-KEY slangetje! Bommel krijgt 4 x per dag Nutrini Low Energy Multi Fibre. Sondevoeding speciaal voor kinderen die weinig fysieke beweging krijgen. Of hier ook een biologische, E-nummer vrije, power variant van is? Who cares! Feit is dat zonder deze voeding en haar MIC-KEY button, Bommel helemaal niet zou kunnen overleven. Haar mond motoriek en slik techniek zijn (nog) niet goed. Daar krijgt ze pre-logopedie voor. Tja, dat bied toch een ander perspectief èn rust in mijn hoofd!

Bewustwordingsweek
Deze week is het Feeding Tube Awareness Week. Het thema van dit jaar: Nothing Can Hold Us Back. Het is goed dat hier aandacht aan besteed wordt en er meer bewustwording komt. Want zowel kind als volwassene wordt op straat met zeer grote belangstelling bekeken met een sonde. Wij hebben het zelf ook ervaren.

Sonde = leven
Voor ons betekende een sonde dat Bommel kon gaan aansterken, energie opdoen en letterlijk: (over)leven. Tot wij een voedingspomp kregen waren we heel lang bezig met haar voedingen. Ze was niet mobiel en moest in de box of wipstoel blijven liggen tot de voeding binnen geheveld was (met behulp van de K3 microfoon standaard van Fiene!). Dat duurde soms wel 2 uur. De pomp betekende vrijheid. En de komst van de MIC-KEY button heeft Bommels en onze mobiliteit alleen maar vergroot. De reden dat Bommel dit nodig heeft is uiteraard niet leuk. Het heeft echter ook voordelen: wij hoeven ons kind niet wakker te maken voor een voeding, wij kunnen in de auto stappen terwijl haar buikje gevuld wordt, en als ze ziek is en veel spuugt hoef ik me niet druk te maken over uitdroging. We passen de snelheid van de pomp aan en het komt goed. Elk nadeel heb z’n voordeel!

‘Foodies’ zullen we wellicht niet worden.
Maar ‘Tubies’ zijn we zeker; en hele trotse!