Top 3 best gelezen Mantelmama blogs 2020
Wat een jaar… Ik ben heel blij dat we 2020 uit kunnen gaan zwaaien! Maar, we kunnen dit jaar natuurlijk niet afsluiten zonder een terugblik op het afgelopen blogjaar. Voor het geval je ze gemist hebt, of voor als je ze nog een keer wilt lezen: de top 3 best gelezen Mantelmama blogs van 2020!
1 – Wanneer er amper informatie is over zorgintensieve kinderen & corona, moet je zelf maar op zoek
Deze blog staat, na bijna 30.000 keer gelezen te zijn, met stip op 1. Er gaat maar weinig coronanieuws specifiek over zorgintensieve kinderen e/o volwassenen. Het is me al het hele jaar een doorn in het oog dat we na iedere persconferentie zelf op zoek moeten naar wat nu wel of niet op onze kinderen van toepassing is. Ook toen tijdens de 1e lockdown het nieuws kwam dat de scholen weer open mochten, had ik geen idee waar ik nu goed aan deed voor Bommel. Kon ze wel weer veilig naar school als zorgintensief kind? Ik zat met veel vragen. Ik ben blij dat ik ze allemaal aan Károly Illy (kinderarts, voorzitter NVK, lid OMT) heb mogen stellen.
2 – Pijnvrij handelen zou standaard basiszorg moeten zijn
Stiekem ben ik best een beetje trots op deze blog die bijna 14.000 keer gelezen is. Door mijn eigen ervaringen met Bommel weet ik hoe belangrijk het is om aan ieder kind, of het nu vaak medische zorg nodig heeft of niet, procedureel comfort te bieden. Ieder kind verdient het om behandeld te worden zonder dwang, pijn en angst. Omdat ik merkte dat er rondom het gebruik van verdovende zalf uiteenlopende ervaringen zijn en de nodige misverstanden leven, vond ik het tijd voor een blog met betrouwbare informatie over Emla® en over alternatieven zoals: de Buzzy® en Rapydan® . Ook maakte ik mijn allereerste tutorial ooit! In deze video leer ik je, samen met Michèle Vranken, in 4 stappen hoe je Emla® op de juiste manier gebruikt.
3 – Meer bekendheid over prikkelverwerking en slaapproblemen is nodig
Deze vond ik heel verrassend! De blog 11 misverstanden over prikkelverwerking & slaapproblemen schreef ik namelijk 3 jaar geleden, in 2017. Toch wordt deze blog nog steeds regelmatig gelezen. Met 5.000 lezers op de teller in 2020, goed voor een 3e plek. Dit was de eerste blog die ik schreef in samenwerking met een arts. Dit omdat ik wil en wilde dat de informatie die ik geef écht klopt. We hadden vlak daarvoor pas het nieuws gehad – na 5,5 jaar niet doorslapen – dat een prikkelverwerkingsstoornis zorgde voor Bommels slaapproblemen. We hadden geen idee! Er ging een wereld voor me open toen ik deze misverstanden besprak met onze neuroloog & somnoloog van Kempenhaeghe.
Extraatje: Mijn #eerlijkefoto
Tijdens de eerste lockdown in maart deelde ik dit bericht op social media en dat vond ik super spannend. Jullie reacties waren echter hartverwarmend, vol herkenning en steunend. Dat heeft me enorm goed gedaan! Inmiddels heeft dit bericht ruim 51.000 mensen bereikt. Mijn #eerlijkefoto. Dit is wat ik schreef:
“Ik heb dit eigenlijk nog nooit in beeld laten zien. Dat durfde ik niet, en ook nu voelt het erg ‘open en bloot’. Maar dit is de realiteit voor velen van ons in de avond/nacht. Zelfs na het doen van ontspannende activiteiten overdag is dit wat er gebeurt. Dit is wat het ontbreken van de structuur van alle dag (lees: school) doet met zorgintensieve kinderen, zoals mijn lieve Bommeltje. Na het naar bed brengen volgt er hevig gekrijs dat pas stopt als ze uitgeput van het huilen in mijn armen in slaap valt. We doen meerdere lampen in de woonkamer uit. We fluisteren. Alles om maar te zorgen dat ze haar rust vindt. Daarna breng ik, met mijn toch al lam geworden armen van het wiegen, ruim 21 kilo ‘dood gewicht’ naar boven in de hoop dat de nacht goed zal gaan. Nu is het i.v.m. het onverwacht verplicht thuis moeten blijven i.v.m. corona, maar dit zijn ook onze avonden tijdens lange weekenden vrij i.v.m. feestdagen, dit zijn onze “vakanties”, onze studiedagen en al die andere momenten die afwijken van het vaste ritme en de structuur die mijn lieve, gehandicapte schatje zo nodig heeft. Dit zijn de worstelingen die vaak verborgen blijven. De vergeten groep kinderen waar in deze tijden door de politiek met geen woord over gerept wordt én hun ouders die liefdevol voor hen zorgen. 24/7/365.”