Vakanties blijven dubbel

“Oh we hebben een heerlijke vakantie gehad! De kinderen vermaakten zichzelf. Ook hebben ze veel vrienden gemaakt waardoor we geen kind aan ze hadden. We konden af en toe lekker uitslapen en we hebben heerlijk geluierd en gelezen. Helemaal relaxed.” – Ik zou willen dat ik dit zou kunnen zeggen, maar het feit blijft dat bij ons alles gewoon doordraait. De zorg gaat namelijk nooit op vakantie. 

Schoolvakanties. Ik blijf ze dubbel vinden. Op de een of andere manier kijk ik altijd wel uit naar de zomervakantie. Even niks moeten. Maar dat even niks moeten is niet helemaal niks moeten. Waar ik naar uitkijk is dat we even niet allemaal om 8 uur, of eerder, de deur uit moeten – aangekleed, ontbeten, spullen gepakt en wel. Dat er even geen sportverplichtingen zijn of ziekenhuisafspraken. Even geen werk. Dat de agenda leeg is. Geen gejaag en gehaast. Dat is fijn. Maar daarmee is eigenlijk alles ook meteen gezegd!

Continu bezig
Want, uitslapen is er niet bij. En luieren en lezen eigenlijk ook niet. Ook in de zomervakantie gaat de zorg voor Bommel gewoon door. Of we nu in Zeeland zitten – zoals dit jaar – of niet. Ook de structuur, waar ze niet zonder kan, blijft overeind. Alle dagen vroeg uit de veren en dan op gezette tijden eten, drinken, spelen, ontprikkelen, medicatie en naar bed. Je bent en blijft er continu mee bezig. Daar kan Bommel natuurlijk helemaal niks aan doen, maar dat maakt dat vakantie eigenlijk niet echt vakantie is. Tel daar nog wat gebroken nachten en overdag niet willen slapen bij op en het is gewoon keihard werken.

Logeren
Dit jaar is Bommel voor het eerst een paar dagen gaan logeren aan het begin van onze vakantie. Zoals Henny Huisman vroeger zong: ‘het was spannend en toch ook fijn’. Ook dubbel dus. Voor het eerst was ze 5 hele dagen niet bij ons. Dat vond ik best spannend, maar ik keek er ook wel naar uit. Gelukkig was Bommel in hele liefdevolle en kundige ‘logeerhanden’. We hadden een paar dagen met Fiene. Heel gezellig en even geen structuur. Ik miste Bommel wel. Je bent toch niet compleet. Naast het genieten, knaagt dat toch ergens.

Schakelen
Toen Bommel na die 5 dagen weer bij ons kwam, was het contrast groot en kwam de klap van hoe onze vakanties altijd verlopen stiekem even dubbel zo hard aan. Ineens weer op volle toeren in de structuur en alle zorg en aandacht die nodig is. Je handen niet meer vrij hebben en geleefd worden door het ritme wat zij met zich meebrengt. Gebroken nachten. Pittig.
Daarnaast leek Bommel haar draai op ons vakantieadres niet helemaal te kunnen vinden. Voor het eerst. Dat hielp niet mee. Doen we haar nog wel een plezier met een vreemde, nieuwe omgeving en mee op vakantie gaan? Iets om over na te denken voor volgend jaar.

Inmiddels zijn we in regio Midden net over de helft van de zomervakantie. Nog 2,5 week te gaan (ik houd de tel helemaal niet bij hoor!). We zijn hier thuis aanbeland bij de ‘bestel-in-hemelsnaam-heliumballonnen-fase’ van de vakantie. Dat zegt voor ons genoeg…! Die vindt Bommel namelijk fantastisch. Ze vormen dan ook een welkome afleiding zodat ze zich even zelf vermaakt. Dan heb ik heel even mijn handen vrij en kan ik – voor een moment – een stukje vakantie ervaren.